Merhaba,
Dikkat ettim de 30. haftadan sonra zaman su gibi akıp geçiyor. Artık yetişemiyorum haftaları sayarken :). Doğum yaklaşıyor. Yaklaştıkça sıkıntılarım da artmaya başladı.
Dikkat ettim de 30. haftadan sonra zaman su gibi akıp geçiyor. Artık yetişemiyorum haftaları sayarken :). Doğum yaklaşıyor. Yaklaştıkça sıkıntılarım da artmaya başladı.
32. hafta başlarken bahsettiğim sıkıntılarım da başlamış oldu. Bir gece gayet güzel yattım uyudum ama sabah kalktığımda iki el bileğimde fena halde ağrıyordu. Üstüne uzun süre yattım diye düşündüm ama neden iki elimin üzerine yatmıştım ki? Genelde sağ ya da sol tarafıma yattığım için iki elimin üzerine aynı anda yatmam imkansıza yakın bir durumdu. Neyse dedim eğer ters bir hareket yaptıysam ya da uzun süreli uyuşma falan olduysa ertesi güne geçer diye düşündüm. Ama düşündüğüm gibi olmadı o günden sonra el bileklerim ağrımaya hatta hareketlerimi kısıtlamama bile neden oldu. Doktor kontrolüme gidene kadar internetten araştırma yaptım ve Karpal Tünel Sendromu olduğuna karar verdim bu rahatsızlığın. Merak edenler Buradan bilgi edinebilir. Doğumdan belli bir süre sonra geçermiş. (İnşallah)
32. haftamın bittiği gün yani 32+0'da doktor kontrolüm vardı ve rapor almam gerekiyordu. Çalışan hamileler 32. haftanın bitiminden itibaren analık izinine hak kazanmış oluyor. 37. haftaya kadar çalışıp çalışmamak annenin kararına bırakılmış. Ancak 37. hafta bitiminde git evine artık doğuma hazırlan diyorlar ve zorunlu olarak izine çıkarıyorlar. Ben 37. haftaya kadar çalışıp doğum öncesi çalıştığım 5 haftayı doğum sonrasına aktarmak istedim. Bunun için de doktorda çalışabilir raporu almam gerekti. Doktorumuza gider gitmez hemen bileklerimdeki şikayetten bahsettim. Devam eder ve artık dayanılamayacak duruma gelirse ortopedi ya da fizik tedaviye yönlendireceğini söyledi. Ultrasona girdim ve azıcıkta olsa oğluşum yüzünü bize gösterdi :). Bu haftada 2200 gr olmuş minik erkek :). Muayeneden sonra nst'ye girdim ve ufak ufak sancılarım çıktı. Doktorum kendimi rahatsız hissettiğim takdirde hastaneye gelip 1-2 gün yatış yaparak sancıları erteleyebileceğimizi söyledi. Kasılmalarım vardı ama çok rahatsız etmiyordu o anda.
33. haftaya geldiğimizde kasılmalarım arttı. Böyle birisi karnımı sıkıştırıp bırakıyormuş gibi bir his. Bazen çok fazla sıkıştırma oluyor ve bir anda bunalmama, aşırı terlememe neden oluyor. Bu haftanın başında bu kasılmaları sık yaşıyordum ve artarak devam ederse hastaneye yatma kararı aldık eşimle. Haftanın ortalarına doğru kasılmalar azaldı ya da süreleri kısaldı rahatladım. Ayrıca bu hafta bizim oğlan iyice irileşti sanırım. Artık hareketleri canımı yakmaya başladı. Özellikle kasık bölgemde hangi akrobatik hareketleri yapıyorsa artık acıdan aniden yerimden zıplatıyor beni. Bilek ağrılarım bu hafta da devam etti maalesef. Şikayetlerim artmaya başladığı için bebeğin kıyafetlerini yıkadım, ütüledim dolabına koydum. Hastane çantamı hazırlamaya başladım yavaş yavaş.
Artık sona yaklaştıkça hamilelikten de bıktım, böyle bir usanma geldi. İstediğim gibi hareket edemiyorum, Otursam rahat edemiyorum, uzansam rahat edemiyorum. Bebeğim zamanında ve sağlıkla gelsin de ben katlanırım her anne gibi :)
Şimdilik hoşçakalın ve takipte kalın :))
Bebeğinizin de sizin de sağlığınız iyi olsun da, gerisini boşverin :) Allah kolaylık versin
YanıtlaSilBebeğin hayırlı olsun. Büyük adam olsun. Yaramaz olsun ama söz dinlesin:) (nasıl olacaksa o)
YanıtlaSilMerhaba ramzi teorisi sizde tuttu mu acaba merak ettim
YanıtlaSil